صبح آمد و آغاز خوب زندگانیست- برسفره جای چای لیوان از غزل پر- صبحانه ام نان وسه گانیست. یک سه گانی به این بهانه که بگویم هستم ونفس میکشم. باران که می بارد تورا یادم می آرد. تا غافل از یادت نباشم. پیوسته کاش از آسمان باران ببارد. خانه کوچکت دانشگاه بزرگی بود. چای را دم کرده ام. دستهای پر از سخاوت ابر.

صورتم را به غزل سرخ نگه داشته ام. با خیالی آسوده بنویسید . با نی ت قبلی! .

عشق از آن مردان شجاع است. نمایشگاه بینالمللی کتاب تهران 1394. فاجعه است به کتاب ها پناه ببری. دوست دارم رمان ناتمام نوجوانم را تمام کنم! من به خاطر فیسبوک.

Il est midi a Tokyo il est minuit a Paris. Quel heure est-il au Paradis? Elle regardait le monde. Qui la lui rendait bien! Tous les deux perdus. Sur le fil du néant . Perdus dans un siècle . Sans Plus de Lendemains . Abonne-toi à mon blog! Poster sur mon blog.